Θεσσαλονίκη, 10 Φεβρουαρίου 2016

«Επιχειρηματική Γνώμη»

Για να λειτουργήσει ένα οργανωμένο σύνολο στα πλαίσια της ευημερίας αναπτύχθηκαν διάφορα συστήματα. Το συνταξιοδοτικό σύστημα, το ασφαλιστικό σύστημα, το φορολογικό σύστημα, αναπτύχθηκαν με σκοπό την εξασφάλιση ενός ανεκτού βιοτικού επιπέδου των συμμετεχόντων σε αυτά.

Σήμερα όμως, ας μην παίζουμε με τις λέξεις, είναι ξεκάθαρο ότι το κράτος χρειάζεται χρήματα για να τροφοδοτεί το μοντέλο που ανέπτυξε και επινοεί διάφορες μεθόδους για να εισβάλλει στα εισοδήματα των πολιτών και στα κοινά ταμεία αυτών.

Η πιστοποιημένη πλέον, λανθασμένη πολιτική των ταγών του τόπου αυτού να πλειοδοτούν στις αποφάσεις για παροχή υπέρογκων συντάξεων αποβλέπει στην προσοδοθηρία. Έτσι, δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις παραμέτρους του συνταξιοδοτικού συστήματος όπως γήρανση πληθυσμού, αυξανόμενη ανεργία, πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. Αποτέλεσμα είναι η μεγάλη αύξηση των συντάξεων, κυρίως σε αριθμό, να συνεπάγεται την αύξηση των επιχορηγήσεων προς τα ασφαλιστικά ταμεία και αυτό με τη σειρά του να προκαλεί εκρηκτική αύξηση των πρωτογενών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού.

Το συνταξιοδοτικό σύστημα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο και απόλυτα εξαρτώμενο με την πρόοδο της εθνικής οικονομίας. Ο μόνος τομέας, που μπορεί να δώσει ξανά κίνηση στην οικονομία είναι ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας. Η επιχειρηματικότητα, που βγαίνει μέσα από την σοφία του επιχειρηματία μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ανάκαμψης σε πρώτη φάση και ανάπτυξης στην συνέχεια.

Για να αποδώσει όμως, ο επιχειρηματίας εκτός των θεωρητικών, πρακτικών και συμβατικών εφοδίων πρέπει να διαθέτει το σημαντικότερο εφόδιο, που είναι η καλή ψυχολογία χαρακτηριζόμενη από αυτοπεποίθηση και ηθικό. Έχει ανάγκη να γνωρίζει ότι η υγεία του και η υγεία της οικογένειάς του καθώς και τα γηρατειά του είναι κατά τον καλύτερο τρόπο εξασφαλισμένα. Με τον τρόπο αυτό θα μπορεί απερίσπαστος να μάχεται, με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας, για τις οικονομικές του επιδιώξεις με σκοπό την ευημερία τη δική του και του κοινωνικού του περιβάλλοντος.

Ωστόσο σήμερα, παντού στην αγορά ακούγεται το «Θα πληρώνεις εισφορές και μην περιμένεις ποτέ να λάβεις σύνταξη». Πως λοιπόν να πεις σε κάποιον να μοχθήσει και να σπείρει κάτι το οποίο δεν θα του δώσει καρπούς και πώς να τον εμπνεύσεις ώστε να παλέψει για κάτι που δεν πιστεύει.

Στο συνταξιοδοτικό σύστημα – πρόβλημα, τουλάχιστον του κόσμου της αγοράς θα ήταν καλό να λειτουργεί η αντίληψη και τα κριτήρια ιδιωτικής οικονομίας πάντα βέβαια υπό την εποπτεία του κράτους το οποίο θα επιβλέπει τις λειτουργίες των κανόνων και τις ευθύνες, που θέτει η συλλογική προσπάθεια.

Ενδεχομένως, η λύση για τα προβλήματα, που προκαλούν τα συστήματα να βρίσκεται στην ανάπτυξη συστηματικής δουλειάς για να τα θέσουμε στην ορθή τους διάσταση.

Πέτρος Δ. Καλπακίδης

Πρόεδρος

Συλλόγου Κοσμηματοπωλών Ωρολογοπωλών Θεσσαλονίκης