Θεσσαλονίκη 3 Φεβρουαρίου 2016

Πανοσιολογιότατε,

Κύριε Πρόεδρε του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης,

Κυρίες Εκπρόσωποι της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης,

Κύριε Εκπρόσωπε της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος,

Κύριε Εκπρόσωπε της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Θεσσαλονίκης,

Κυρία Πρόεδρε της Συντεχνίας Χρυσοχόων Αργυροχόων Θεσσαλονίκης,

Κύριε Πρόεδρε του Σωματείου Ωρολογοποιών Θεσσαλονίκης

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Ερίτιμες κυρίες, κύριοι,

Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Κοσμηματοπωλών Ωρολογοπωλών Θεσσαλονίκης, σας καλωσορίζω στην εκδήλωση του Συλλόγου με την ευκαιρία της κοπής της Πρωτοχρονιάτικης πίτας.

Ο χρόνος που πέρασε δεν ήταν απλά ένα χρονολογικό διάνυσμα άφησε πίσω του προβλήματα, που η εξεύρεση των λύσεων τους μετακυλήθηκαν στον νέο χρόνο. Λύσεις, που είναι βέβαιο, ότι με την υφιστάμενη οικονομική αντίληψη θα είναι δύσκολες και επώδυνες.

Το χρόνο, που πέρασε στην πατρίδα μας συντελέσθηκε μεταβολή στο οικονομικό καθεστώς και αναπτύχθηκε μια διαφορετική οικονομική φιλοσοφία. Η πρακτική της φιλοσοφίας αυτής στην προσπάθεια της να ικανοποιήσει τις πολιτικές επιθυμίες δημιούργησε συνθήκες οικονομικής αναποτελεσματικότητας.

Στην προσπάθεια της η κυβέρνηση να επιτύχει τους σκοπούς της βασιζόμενη σε κριτήρια μόνο πολιτικά κατέδειξε την αναγκαιότητα υπολογισμού των οικονομικών κριτηρίων.  Επιτέλους η κυβέρνηση αναγνώρισε την αναγκαιότητα συμμετοχής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να αποφευχθεί η περιθωριοποίηση της χώρας και επιχειρεί σήμερα να βρει λύσεις μέσα στο σύμπλεγμα των αποτυχιών της, μεγαλώνοντας από άγχος και αμηχανία τα χαμόγελα, που κυκλοφορούσαν ακριβώς πριν ένα χρόνο.

Μπροστά στην προοπτική της χρεοκοπίας τώρα επιβαρύνεται δυσβάσταχτα ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας για να μην χρεοκοπήσει το κράτος, που μας οδήγησε με το μέγεθος και τις πράξεις του στο χείλος του γκρεμνού. Εν τούτοις, η πολιτική ηγεσία στην προσπάθεια διάσωσης της οικονομίας συνεχίζει να αποφεύγει τις δραστικές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και επιμένει σε μέτρα αύξησης των εσόδων, που καταλήγουν σε εξοντωτικές φορολογικές επιδρομές.

Το δημόσιο στην Ελλάδα αποτελεί από την γέννηση του ελληνικού κράτους ακόμη, εργαλείο μεταφοράς πόρων από την οικονομία σε οργανωμένες ή σωστά τοποθετημένες κοινωνικές ομάδες. Μοναδικός σκοπός στον οποίο είναι προσοδοθηρία. Δεν αποτελεί αποστολή του ή εξασφάλιση των προϋποθέσεων για την ομαλή λειτουργία της οικονομίας ώστε οι πολίτες, σ ένα περιβάλλον ομαλότητας και ισονομίας  να διεκπεραιώνουν τις οικονομικές τους επιδιώξεις. Και στη συνέχεια, με τον μηχανισμό της φορολογίας, το δημόσιο να απαλύνει ανισότητες δημιουργώντας τις αναγκαίες κοινές υποδομές.

Η εικόνα που παρουσιάζει, σήμερα η οικονομική κατάσταση της χώρας σε αδράς γραμμάς είναι η ακόλουθος, προϊούσα  κάμψης σε όλους τους δείκτες της παραγωγής ή ασφαλής πρόβλεψης κάμψεως εκεί όπου από κεκτημένη ταχύτητα ή με λογιστικά τεχνάσματα δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί αυτή. Αντιλαμβάνεται, τώρα ο καθένας ότι σε οποιαδήποτε χώρα και περισσότερο σε χώρα, που στενάζει κάτω από τόσο σκληρή οικονομική λιτότητα, αγγίζοντας τα όρια θα τολμούσα να πω, επιβιώσεως του λαού της όπως η Ελλάς, η κρίση αλλά και στασιμότης της παραγωγής αποτελούν την απόλυτη μελαγχολική εικόνα και της οποίας η μοιρολατρική αντιμετώπιση είναι μόνο η ελπίδα της έξωθεν βοηθείας αποβαίνει καταστρεπτική.

Σήμερα, στην χώρα μας όλοι ομιλούν περί της ανάγκης αναπτύξεως του τομέα της ιδιωτικής οικονομίας χωρίς να έχουμε κατανοήσει την ουσία της και ομιλούν περισσότερο για τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας και την ανάπτυξη του εκείνοι, που τον πιστεύουν λιγότερο. Έχουν την αντίληψη ότι οι επενδύσεις προκύπτουν μέσα από θεωρητικούς αυτοματισμούς ή ότι αυτές μπορούν να διαταχθούν.

Στην πράξη όμως το πρώτο που χρειάζεται είναι να αρχίσει να λειτούργει η αγορά. Το δεύτερο να προσδιοριστεί ο κρατικός παρεμβατισμός σε μια οικονομία αγοράς και να αναπροσανατολιστεί από την επιδότηση του δημόσιου τομέα στην χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, δηλαδή όχι σε πιστώσεις για να καλύπτουμε κενά του προϋπολογισμού αλλά για να γίνονται έργα και μάλιστα συγκεκριμένα. Και τρίτον η ενεργοποίηση και αξιοποίηση των πόρων. Όλα αυτά έχουν ένα κοινό παρανομαστή, που λέγεται εμπιστοσύνη.

Για να επενδύσει κάποιος το πρώτο, που χρειάζεται είναι να δείξει εμπιστοσύνη στο πολιτικοοικονομικό περιβάλλον στο οποίο προτίθεται να ενεργήσει.

Η εμπιστοσύνη αυτή το περασμένο καλοκαίρι έφτασε στο ναδίρ. Οι άνθρωποι βρέθηκαν μπροστά στις τράπεζες οι οποίες ήταν κλειστές δεν μπορούσαν να πάρουν τα χρήματα τους και βρέθηκαν πλέον να μην εμπιστεύονται τους βασικούς θεσμούς της οικονομίας.

Σήμερα αυτό που έχουμε ανάγκη καταρχήν είναι μια προσπάθεια για να λειτουργούν σωστά οι θεσμοί, μια προσπάθεια προγραμματισμού και σχεδιασμού του μέλλοντος, μια προσπάθεια ώστε μια επένδυση είτε από το εσωτερικό της χώρας είτε από το εξωτερικό να διασφαλίζει κάποιες προϋποθέσεις εγκατάστασης αλλά αυτές να μην αλλάζουν κάθε τόσο.

Και αυτό που έχει σημασία είναι μια πολιτική, που θα θέσει στην πορεία υλοποιήσεις κάποιες μεταρρυθμίσεις, που δεν θα αλλάζουν με την αλλαγή των κυβερνήσεων τουλάχιστον στους βασικούς άξονες και αυτές επιτέλους να εφαρμοστούν με ένα χρονοδιάγραμμα στο τέλος του οποίου θα έρθει η  ανάκαμψη της χώρας και η επαναφορά της στο πεδίο των υγειών οικονομιών της ευρωπαϊκής ένωσης.

Σε αυτή την άσχημη οικονομική κατάσταση μέσα στην οποία δραστηριοποιούμαστε ως επιχειρηματίες έρχεται να προστεθεί η αδιαφορία και θα έλεγα αντιπάθεια, που δείχνει με τις επιλογές και τις πράξεις της η τοπική αρχή της πόλης μας στην επιχειρηματικότητα.

Ο Σύλλογός μας δραστηριοποιούμενος μέσα σε αυτό το αποπνικτικό οικονομικό περιβάλλον επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις, πνευματικές, σωματικές και ψυχικές αναπτύσσοντας και παρατάσσοντας το συλλογικό του λόγο. Ένα λόγο ορθοτομημένο που βγαίνει μέσα από την μακρόχρονη εμπειρία του από την ενεργό συμμετοχή του στο πολιτικό οικονομικό πολιτισμικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της πατρίδας μας.

Η δύναμη όμως του Συλλόγου είναι τα μέλη του και η ενεργή συμμετοχή τους σε αυτόν. Για το λόγο αυτό ας εντείνουμε τις προσπάθειες συσπείρωσης γύρω από το Σύλλογο ώστε να μπορέσουμε να σταθούμε με τον δυναμισμό της συλλογικότητας στις δυσκολίες, που διαγράφονται μπροστά μας.

Για το νέο έτος εύχομαι για την Ελλάδα μας ένα καλύτερο μέλλον, στο οποίο θα ευτυχεί στο εσωτερικό και θα ακτινοβολεί στην Ευρώπη δικαιώνοντας τις θυσίες στις οποίες υποβαλλόμαστε για χάρη της και σε όλους εσάς εύχομαι υγεία προσωπική και οικογενειακή και δύναμη ώστε να αντέξουμε τη δύσκολη αυτή περίοδο.

Πέτρος Δ. Καλπακίδης

Πρόεδρος Σ.Κ.Ω.Θ.